Πως έγινε η ταινία
συνέντευξη-συζήτηση του Γιώργου Τσίμα
συνέντευξη-συζήτηση του Γιώργου Τσίμα
Με τον Δημήτρη ζήσαμε στα Χανιά τα ίδια περίπου χρόνια. Μια φιλική συζήτηση στην Ξάνθη αποτέλεσε τη βάση για τη συνέντευξη που ακολουθεί. Αφορμή γι αυτή τη συνέντευξη είναι η συμμετοχή του στο διεθνές φεστιβάλ Ecofılms στη Ρόδο με το ντοκιμαντέρ "Cyclown Circus". Δεύτερη αφορμή το γεγονός ότι η ταινία αυτή έχει γυριστεί στα Χανιά και μέσα από την ταινία αποτυπώνονται εικόνες και σκηνές της πόλης μας.
Γ.Τ.
Πώς αρχίζει το ενδιαφέρον σου για τον κινηματογράφο;
Και μικρός μου άρεσε να βλέπω ταινίες. Μ΄ ένα κινηματογράφο όμως περισσότερο εναλλακτικό ήρθα σε επαφή αρκετά αργότερα. Μ΄ αρέσει να βλέπω ταινίες - ταινίες των σκηνοθετών και όχι ταινίες που γίνονται κατά παραγγελία για εμπορικούς σκοπούς ως μέρος της βιομηχανίας του θεάματος. Όποτε έβρισκα χρόνο πήγαινα σε κινηματογραφικά φεστιβάλ. Όταν ήμουν στο Πολυτεχνείο στα Χανιά συμμετείχα και στην Κινηματογραφική Ομάδα φοιτητών. Πολλές φορές έπαιρνα εγώ την πρωτοβουλία - ακόμα και μόνος μου είχα οργανώσει προβολές.
Ποιο ήταν το κλίμα στα Χανιά τα χρόνια που ήσουν φοιτητής;
Την περίοδο σπούδασα εκεί υπήρχε ένα κλίμα έντονης πολιτικοποίησης στα Χανιά με πλούσια δράση και πολλές κινητοποιήσεις. Έτσι συμμετείχα κι εγώ σε πολιτικές ομάδες και σε συλλογικότητες. Σε μια τέτοια φάση ψάχνεις να βρεις τρόπους να επικοινωνήσεις με τον κόσμο και αυτό που βλέπεις και συζητάς να το μεταδώσεις. Έτσι και τις προβολές που οργάνωνα τις έβλεπα σαν μέσο να μεταδώσω αυτά που πιστεύω και βέβαια να δώσω τη δυνατότητα να δει κόσμος ταινίες διαφορετικές.
Πότε αποφάσισες να γυρίσεις ο ίδιος μια ταινία;
Δεν είναι ακριβώς ότι αποφάσισα να κάνω μια ταινία. Παλιότερα τραβούσα κάποια αναμνηστικά βίντεο. Το ότι έκανα την ταινία μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι συνάντησα τους Cyclown και ότι με την ευκολία που σου δίνει η τεχνολογία πλέον μπορεί ο καθένας να μοντάρει μια ταινία στον υπολογιστή. Δεν κοστίζει τόσο χρήματα όσο προσωπικό κόπο και χρόνο. Να φανταστείς ότι δεν είχα καν ψηφιακή κάμερα, τη δανείστηκα από ένα φίλο.
Πώς γνωρίστηκες με τους Cyclown Circus;
Καταρχήν τους είδα να παίζουν μουσική. Καθόμουν σ΄ ένα μπαρ στα Χανιά και βλέπω να μπαίνουν τέσσερις τύποι με κοντραμπάσο, ακορντεόν, κλαρίνο και με τρόπο που σου κινεί την περιέργεια. Αρχίζουν να παίζουν λοιπόν και μου προκαλούν μεγάλη εντύπωση. Μετά από δύο εβδομάδες έμαθα ότι θα έκαναν παράσταση στη Rosa Nera, στην παλιά Πρυτανεία. Παρακολούθησα την παράσταση αυτή και έμεινα και πάλι έκπληκτος με τη μουσική, το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία τους. Τότε ένιωσα ότι δεν έπρεπε να το αφήσω έτσι, έπρεπε να το απαθανατίσω. Τους πρότεινα να τους πάρω συνέντευξη και να τους τραβήξω, συμφώνησαν και από τότε γνωριστήκαμε και άρχισαν να μαζεύονται σιγά-σιγά ιδέες για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ για αυτούς.
Πως λειτουργούν σαν ομάδα οι Cyclown Circus;
Φτιάχνουν τα ποδήλατα με τα οποία ταξιδεύουν μόνοι τους από εξαρτήματα πεταμένων ποδηλάτων που βρίσκουν. Όπως τους γνώρισα στα Χανιά ήταν 5-6 άτομα. Δεν πρόκειται πάντως για μια σταθερή ομάδα. Στην πορεία συχνά παρασέρνουν κι άλλους. Πάνω από 125 άτομα έχουν ταξιδέψει μαζί τους τα τελευταία 5 χρόνια. Παρουσιάζουν αυτό που λέμε "Παράσταση Δρόμου", με ακροβάτες και κλόουν που εκτελούν διάφορα νούμερα ενώ τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας παίζουν μουσική υπόκρουση.
Τι τράβηξε, λοιπόν, την προσοχή σου σ΄ αυτούς; Τι ξεχώρισες από την παρουσία τους;
Μου άρεσε πως ό,τι κάνουν, το κάνουν μόνοι τους και χωρίς να έχουν την ανάγκη να προβληθούν από κανένα μέσο. Διαισθάνθηκα στην αρχή και το διαπίστωσα στην συνέχεια πως έχουν απόψεις και ανησυχίες με τις οποίες συμφωνούσα κι εγώ. Είχαμε παρόμοιες αντιλήψεις. Τέλος, ήταν συναρπαστική για μένα η επιλογή τους: Ζουν ελεύθεροι, χωρίς εγκατάσταση σε συγκεκριμένο τόπο. Ταξιδεύουν διαρκώς και έχουν κάνει πραγματικότητα το πάθος τους.
Και έτσι άρχισε το γύρισμα της ταινίας….
Ναι, μαζεύτηκε τελικά αρκετό υλικό, γύρω στις 15 ώρες. Έπρεπε να το βάλω σε μια τάξη και να κρατήσω την ουσία. Ως ερασιτέχνης δυσκολεύτηκα και προβληματίστηκα πολύ ώστε να δώσω στην ταινία μια δομή και σειρά που να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού. Ήθελα η ταινία να βλέπεται ευχάριστα. Πλέον, μετά το αδυνάτισμα από τα περιττά κιλά, διαρκεί 67 λεπτά.
Πώς σε αντιμετώπισαν, πως αντέδρασαν οι ίδιοι οι Cyclown στην ιδέα ότι κινηματογραφούνται;
Κοίτα, αυτούς δεν τους επηρέαζε και τόσο, κι αυτό ήθελα κι εγώ. Ήθελα να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν κι όχι να νιώσουν ότι κινηματογραφούνται. Είχα αυτή την ανησυχία, μην τυχόν τους βγάλω από τη φυσική και αυθόρμητη συμπεριφορά τους. Βοήθησε το ότι κάναμε και παρέα μαζί και δε με έβλεπαν σαν ένα ξένο. Στην αρχή μάλλον έδειξαν κάποια δυσπιστία. "Άλλος ένας τύπος ήρθε να μας τραβήξει" θα σκέφτηκαν. Και στο παρελθόν και άλλοι τους είχαν τραβήξει με κάμερα. Μάλιστα στην πρώτη συνέντευξη που πήρα μ΄ έναν από αυτούς, με πήρε κάπως στο χαβαλέ, δεν με αντιμετώπιζε σοβαρά. Μετά μόνταρα ένα δεκάλεπτο από μια φάση που επισκεύαζαν τα ποδήλατά τους και τους το έδειξα για να καταλάβουν ποιο είναι το ύφος μου. Πιστεύω ότι μετά από αυτό άλλαξε κάπως η στάση τους. Είχα όμως και επιμονή, πήγαινα και τους έβρισκα, τους ακολουθούσα πάνω σ’ ένα ποδήλατο και με μια κάμερα στο χέρι σχεδόν κάθε μέρα επί ενάμισι μήνα. Πολλές φορές επέστρεφα σπίτι χωρίς σπουδαίο ή καθόλου υλικό.
Εξακολουθείς να έχεις επαφή μαζί τους;
Ευτυχώς με το internet είναι εύκολο να παρακολουθείς τα ταξίδια τους. Μου στέλνουν και τα cd που ηχογραφούν σε διάφορες χώρες. Παρατηρώ ότι έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ στη μουσική τους. Έχουν επηρεαστεί και από τις μουσικές τις κάθε χώρας που διασχίζουν.
.
